ZN laat onterecht financieringslasten buiten beschouwing bij methodiek richttarief

Op dinsdag 10 oktober heeft de zitting plaatsgevonden in het kort geding van de ouderenzorgorganisaties tegen zes zorgkantoren. In de procedure stonden de bezwaren centraal van de zorgaanbieders tegen het inkoopbeleid van zorgkantoren. De bezwaren hebben betrekking op de hoogte van het richttariefpercentage en de wijze waarop zorgkantoren tot dit percentage komen. De rechter heeft begin deze maand de 250 ouderenzorgorganisaties die een kort geding aanspanden tegen het inkoopbeleid van de zorgkantoren op een groot aantal punten niet in het gelijk gesteld.

De methodiek om te komen tot het richttarief bevat echter minimaal één technische onjuistheid. Bij het bepalen van het richttarief worden de rentelasten namelijk als enige kostenpost buiten beschouwing gelaten. Dit klopt technisch niet, is inconsistent en leidt tot een substantieel lager richttarief van circa 0,6%.

Conclusie van de voorzieningsrechter: zorgkantoren hoeven lasten niet mee te nemen

“De zorgkantoren hebben de keuze om deze lasten niet mee te nemen naar voorshands oordeel in dit geding voldoende toegelicht door erop te wijzen dat, kort gezegd, de Wlz ZiN ratio niet goed toepasbaar is op de financiële baten en lasten en dat het juist toekennen van deze kosten en baten veel maatwerk zou vereisen en daardoor administratie van alle partijen, de financieringsconstructies van zorgaanbieders in de praktijk heel verschillend zijn, de belangrijkste financieringslasten al worden vergoed door de NHC-component, de baten ook buiten beschouwing zijn gelaten en er bovendien veelal sprake is van bevoorschotting zodat het veelal niet zo is dat zorgaanbieders hun exploitatie moeten voorfinancieren.”

Conclusie van Finance Ideas: meenemen financieringslasten leidt tot hoger richttarief

Wij komen echter tot een andere conclusie en zien een aantal opmerkelijke uitkomsten: 

1. De financieringslasten vragen niet méér maatwerk of administratie van partijen dan alle andere lasten die wél worden meegenomen, waaronder ook huurlasten. Financieringslasten komen namelijk gewoon terug in de jaarrekening en zijn voor de zorgkantoren net zo goed beschikbaar als alle andere kostensoorten.
2. Tegenover de financieringslasten staat uiteraard een vergoeding die genormeerd is verwerkt in de NHC. Dit geldt ook voor afschrijvingslasten en huurlasten. Ook voor personeelslasten geldt een genormeerde vergoeding, namelijk de ZZP. Waarom worden deze kosten dan wel allemaal meegenomen en de financieringslasten niet?
3. Het klopt dat instellingen veelal hun exploitatie niet dienen voor te financieren. Dit geldt echter wel voor hun investeringen. Dus ook hier gaan de zorgkantoren te kort door de bocht en oordeelt de voorzieningsrechter verkeerd.
4. Op basis van onze analyse voor Actiz komen wij tot de conclusie dat het meenemen van de financieringslasten leidt tot een hoger richttarief van circa 0,6%. Wat ons betreft meer dan voldoende substantieel.
5. Uiteraard moeten de financieringsbaten ook meegenomen worden. Deze zijn in 2022 echter marginaal. Circa 1% van de totale financieringslasten. Dus prima om daar rekening mee te houden, maar dit compenseert niet het effect van de financieringslasten

Oproep ZN: pak ook de financieringslasten proactief op

Eigenlijk leent een dergelijk technische discussie zich niet voor een kort geding. Ik vind het al noemenswaardig wat de voorzieningsrechter zich allemaal eigen heeft gemaakt in deze korte tijd. Toch blijft het zonde dat dit soort zaken überhaupt bij een rechter komen te liggen. Mijn oproep aan ZN: pak de financieringslasten net zo proactief op als de herijking op basis van jaarcijfers 2022 in plaats van 2021. Ik ben voorstander van doelmatige zorg, maar laten we ouderenzorginstellingen niet onnodig in kosten snijden.

Meer weten over deze analyse of financiering?

Heeft u een vraag over dit artikel of behoefte om te sparren met onze adviseurs over uw financieringsvraagstuk? Neem contact op met Pim Diepstraten.